Η Συνάντηση με ένα Ψυχολόγο

Το Συνεχές της Ψυχικής Υγείας

Η έννοια της ψυχικής υγείας δεν είναι εύκολο να προσδιοριστεί με σαφήνεια. Κάθε άνθρωπος περνά στη ζωή του περιόδους όπου νοιώθει ευάλωτος και η ψυχική του υγεία απειλείται ή κλονίζεται.

Θα μπορούσαμε, λοιπόν, να μιλήσουμε για ένα συνεχές όπου κάθε άνθρωπος ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες, τα βιώματα του, τα χαρακτηρολογικά στοιχεία προσωπικότητας αλλά και τις πρώιμες εμπειρίες του άλλοτε περνά περιόδους ψυχικής υγείας και άλλοτε περιόδους ψυχικής ευαλωτότητας. Ακολουθούν ερωτήματα που διεγείρουν προβληματισμούς ως προς τη θέση του καθενός στο συνεχές αυτό.

 

  • Μπορώ να προσαρμοστώ στις εκάστοτε αλλαγές του περιβάλλοντος;

  • Έχω επίγνωση της ταυτότητας του εαυτού μου νοιώθοντας αυτόνομος και διατηρώντας παράλληλα την ικανότητα ελέγχου της αντικειμενικής πραγματικότητας;

  • Έχω επίγνωση του σκοπού της ζωής μου; Ξέρω τι θέλω και αισθάνομαι καλά με αυτό προσπαθώντας να το επιτύχω;

  • Έχω επίγνωση των αναγκών των σημαντικών άλλων στη ζωή μου και καταφέρνω να αλληλεπιδράσω μαζί τους λαμβάνοντας ευχαρίστηση από το ρόλο μου στις σχέσεις αυτές;

  • Είμαι ευχαριστημένος από την ικανότητα μου να σχηματίζω ολοκληρωμένες διαπροσωπικές σχέσεις;

  • Αναγνωρίζω στον εαυτό μου ένα κοινωνικό ρόλο και έχω επίγνωση της ευθύνης ανάληψης των επαγγελματικών, οικογενειακών και ευρύτερων υποχρεώσεων μου;

  • Σε ψυχοπιεστικές συνθήκες έχω το σθένος και την αντοχή να ανταπεξέρχομαι στις απαιτήσεις του περιβάλλοντος; Αναγνωρίζω τον εαυτό μου όχι ως παντοδύναμο ή εύθραυστο αλλά ως ευάλωτο με ικανότητα να ανασυντάσσω τις δυνάμεις μου και να συνεχίζω την πορεία μου;

  • Αναλογιζόμενος τη ζωή μου ποιο είναι το επίπεδο προσωπικής δυσφορίας και κατά πόσο επηρεάζεται η καθημερινή λειτουργικότητα και οι διαπροσωπικές μου σχέσεις;

…. Ερωτήματα που για να απαντηθούν το άτομο πρέπει να έρθει σε επαφή με τον εαυτό του και να αφεθεί στη ανάγκη για προσωπική ανάπτυξη. Οι απαντήσεις φέρουν πιο κοντά το άτομο στην έννοια της ψυχικής υγείας και της αυτοπραγμάτωσης.

Ο Κύκλος της Ζωής και της Εξέλιξης

Η προσωπικότητα ξεκινά να σχηματίζεται από την πρώτη στιγμή της γέννησης αφού το νευρικό σύστημα του ανθρώπου καταγράφει, αποθηκεύει και ανασυνθέτει τις εμπειρίες κατασκευάζοντας προσαρμοστικά σχήματα συμπεριφοράς. Με την έλευση του χρόνου και υπό την επίδραση των κοινωνικών εμπειριών αναπτύσσεται ένα σταθερό σύστημα διαθέσεων, τάσεων, πεποιθήσεων και αξιών που κάνουν κάθε άνθρωπο μοναδικό και ξεχωριστό.

εικόνα 2

Ο άνθρωπος επιδιώκει την προσωπική ανάπτυξη και τη συνεχή εξέλιξη μέσω της αυτογνωσίας και τη δημιουργίας ενός συστήματος αξιών και πεποιθήσεων. Μέσα από την ικανοποίηση της ανάγκης για θετική εκτίμηση των σημαντικών άλλων και κατ΄επέκταση της αποδοχής και της θετικής εκτίμησης του ίδιου του εαυτού, το άτομο μαθαίνει να εξελίσσεσαι.

Στη ζωή κάθε ανθρώπου υπάρχουν κρίσιμες περίοδοι κατά τις οποίες τα σχήματα συμπεριφοράς που έχει μάθει να χρησιμοποιεί ως τώρα, δεν είναι αρκετά. Τα συστήματα αξιών που μέχρι τώρα τον συντρόφευαν, δεν τον αντιπροσωπεύουν πια και ουσιαστικά έχει ανάγκη από μια ΑΛΛΑΓΗ, μια αλλαγή που θα ωθήσει το άτομο

  • να αποκτήσει μια θετική στάση για τον εαυτό,

  • να αναγνωρίσει τον τρόπο με τον οποίο συνδέεται με τους ανθρώπους

  • αναθεωρήσει το σύστημα αξιών του

  • και να επιλέξει τον τρόπο με τον οποίο θα ζήσει τη ζωή του χωρίς να νοιώθει παγιδευμένος

Η Συνάντηση με τον Ψυχολόγο

Η ανάγκη για αλλαγή και η αναζήτηση της αυτοπραγμάτωσης συχνά φέρει κάποιον στο γραφείο ενός ψυχολόγου. Μέσα από το χτίσιμο μιας σχέσης εμπιστοσύνης και ασφάλειας με το ψυχολόγο, το άτομο ανακαλύπτει το δρόμο που

  • οδηγεί στη λήψη αποφάσεων που μειώνουν το αίσθημα προσωπικής δυσφορίας,

  • φωτίζει τις πραγματικές ανάγκες

  • απαλλάσσει από συμπτώματα, συμπεριφορές και συναισθήματα που ταλαιπωρούν

  • δείχνει τις δυνάμεις και τα ψυχικά αποθέματα

  • θυμίζει την ανάγκη να φροντίζει τον εαυτό του και τους ρόλους του

  • φέρει ισορροπία ανάμεσα στη γνώση και το συναίσθημα

  • τον φέρνει σε επαφή με τα πραγματικά του συναισθήματα όπως αυτά διαμορφώνονται σε σχέση με τους άλλους

Έτσι η θεραπευτική σχέση, με τις ποιότητες και τα χαρακτηριστικά της, γίνεται το μέσο με το οποίο το άτομο μαθαίνει να εμπιστεύεται, να διαπραγματεύεται, να εκφράζεται, να αφήνεται, να διεκδικεί και να αποφασίζει. Γίνεται το εσωτερικευμένο πρότυπο ενός υγιούς και επιτυχημένου τρόπου διαντίδρασης και επικοινωνίας και ουσιαστικά αποτελεί το εφόδιο ώστε όλα αυτά που βιώνονται στη συνεδρία να μεταφέρονται στη ζωή του ατόμου έξω από το γραφείο του ψυχολόγου.

Αν, λοιπόν, η ψυχική υγεία σχετίζεται με τη κατάσταση συναισθηματικής ευεξίας όπου το άτομο μπορεί να ζει, να εργάζεται με άνεση και να ικανοποιείται από τα προσωπικά επιτεύγματα του, ο ψυχολόγος γίνεται άλλοτε οδηγός και άλλοτε «συμπορευτής» στην αναζήτηση των δρόμων αυτών.